Ντάξ’… Μόλις επέστρεψα από τη FOSDEM 2015, πρώτη μου φορά (ναι, για όλους υπάρχει η πρώτη φορά, για μερικούς από εμάς σε μεγάλη ηλικία!), και είπα να κάτσω να περιγράψω την εμπειρία μου. Από πού να αρχίσω, όμως, δεν ξέρω. Ξεκινάω, λοιπόν, με σκέψεις ατάκτως ειρημμένες και να δω πού θα με βγάλει.

Για όσους δε γνωρίζουν τι εστί FOSDEM μπορώ να παραπέμψω στην εισαγωγική ατάκα του site της διοργάνωσης: “Η FOSDEM είναι ένα ελεύθερο event (ελληνιστί: ιβέντ) όπου συναντιώνται, ανταλλάσσουν ιδέες και συνεργάζονται προγραμματιστές”. Το συνέδριο λαμβάνει χώρα ετησίως στις Βρυξέλλες, αρχής γενομένης από το 2001, και είναι μία από τις πολυπληθέστερες συναντήσεις προγραμματιστών ελεύθερου λογισμικού / λογισμικού ανοιχτού κώδικα παγκοσμίως. Μιλάμε για κάποιες χιλιάδες κόσμου, οι οποίοι έχουν καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια μέσω της δουλειάς τους να επανα-νοηματοδοτήσουν και να απενοχοποιήσουν την έννοια ‘γκίκ’ (geek=’σπασικλάκι’). Σε μια εποχή που όλα γύρω μας συντονίζονται και λειτουργούν μέσω λογισμικού (στους υπολογιστές, τα κινητά τηλέφωνα, τα αυτοκίνητα, τις καφετιέρες μας…), αυτοί είναι οι άνθρωποι που με τη δουλειά τους ανοίγουν την πρόσβαση σε όλους μας για να μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο και να διαμορφώνουμε όπως επιθυμούμε τα λογισμικά εργαλεία που χρησιμοποιούμε καθημερινά.

Η πρώτη συνάντηση της διοργάνωσης ήταν και η πιο πολυ-διαφημισμένη: βραδιά μπύρας στο Delirium! Δεν το χάνεις με τίποτα. Καθοδόν για Βρυξέλλες ο Γιάννης Τ. (FOSS@NTUA) μου εξήγησε: “εκεί συναντιούνται όλοι οι developers που έρχονται από κάθε άκρη της γης για να κοινωνικοποιηθούν. Την επόμενη μέρα στο συνέδριο κυκλοφορούν όλοι ‘λιάρδα’ από τις μπύρες της προηγούμενης βραδιάς…”.

Οι κουβέντες που άκουγες προσπαθώντας να περάσεις μέσα από το πλήθος πηγαίνοντας προς το μπαρ δεν ήταν μόνο εκείνα τα ακατάληπτα που μιλάνε οι προγραμματιστές μεταξύ τους, αλλά και θέματα πολιτικής σε σχέση με το ανοιχτό λογισμικό, προβλέψεις για το μέλλον, ανταλλαγή εμπειριών. Περνώντας την είσοδο και κατευθυνόμενος προς το μπαρ ‘έφαγα πόρτα’.
– Το μαγαζί είναι κλεισμένο, κύριε, δεν μπορείτε να περάσετε.
– Μα,… και εγώ για το ίδιο event έχω έρθει
– Ποιο event?
– Το FOSDEM
– Τι είναι το FOSDEM?
– …(κάποια δευτερόλεπτα αμηχανίας μπροστά σε αυτό που ζούσα)… Μα, ένα από τα μεγαλύτερα events για το ελεύθερο / ανοιχτό λογισμικό, το οποίο έχει καταφέρει να νομιμοποιήσει τη λέξη ‘γκικ’ στο ευρύ κοινό!
– Εντάξει, δικός μας είσαι, πέρνα!
Σκέφτηκα ότι δεν είναι δυνατόν να μη φαίνομαι αρκετά γκικ και να μου κάνουν ‘face-control’ στο beer event! Τι έζησα! Οποία αισχύνη! Άντε να έχεις μούτρα να κυκλοφορήσεις στην πιάτσα (του ελεύθερου λογισμικού) μετά.

Η επόμενη ημέρα ήταν η πραγματική έκπληξη, ωστόσο. Το Universite Libre de Bruxelles (ULB), όπου λάμβανε χώρα το συνέδριο, ήταν πλημμυρισμένο από τους 5000+ hackers που είχαν έρθει να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν, ενώ στα 5 κτίρια που είχαν παραχωρηθεί για τις ανάγκες του συνεδρίου εξελίσσονταν οι περισσότερες από 550 ομιλίες που ήταν προγραμματισμένες για το 2ήμερο.

Ένας μαραθώνιος συζητήσεων και παρουσιάσεων, στον οποίο μπορούσες να βρεις πραγματικά ό,τι κινείται στο χώρο του ελεύθερου λογισμικού αλλά και του hardware. Και φυσικά υπήρχε και ο ‘διάδρομος’, όπου κανείς είχε την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά και να συζητήσει με ‘γίγαντες’ του ελεύθερου λογισμικού, αλλά και να προμηθευτεί αυτοκόλλητα και μπλουζάκια από το stand του αγαπημένου του open source project.

Ένα από τα ‘highlights’ του συνεδρίου ήταν αναμφίβολα η παρουσία του Richard Stallman, αρχικά σε μια συζήτηση που προηγήθηκε του συνεδρίου (Παρασκευή απόγευμα) και εν συνεχεία στους διαδρόμους του κεντρικού κτιρίου να μοιράζει το φυλλάδιο αυτό!

Ήταν ο τρόπος του για να διαμαρτυρηθεί για το γεγονός ότι από το site της διοργάνωσης είχαν εξαλείψει τη λέξη ‘free’ στην αναφορά τους για το λογισμικό (έκαναν λόγο μόνο για ‘open-source software’). Στο κλείσιμο, ωστόσο, του συνεδρίου, μέλη της οργανωτικής επιτροπής πήραν το λόγο και έβγαλαν ανακοίνωση σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο με την οποία επιβεβαίωναν την υποστήριξή τους στο ελεύθερο λογισμικό. (μου έχει μείνει, παρ’ όλα αυτά, ακόμα η απορία για ποιο λόγο δεν αναρτήθηκε εξ’ αρχής στο site της διοργάνωσης…).

Η ‘πρώτη γεύση’ του συνεδρίου ήταν για μένα σίγουρα αρκετή για να ενισχύσει την επιθυμία μου να ξαναβρεθώ εκεί στην επόμενη διοργάνωση.

Θα επανέλθω σε επόμενα άρθρα με περισσότερες πληροφορίες για κάποιες από τις παρουσιάσεις που παρακολούθησα, που προσωπικά βρήκα ενδιαφέρουσες.