Στις 08/05/2015 στην βουλή σχολιάστηκαν οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες των πρυτανικών συμβουλίων και ουσιαστικά ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας υπερασπίστηκε την κατάργησή τους. Το κύριο πρόβλημα (μου) με το παραπάνω είναι οι λόγοι που ισχυρίστηκε η κυβέρνηση πως προχωρά σε κάτι τέτοιο.

Πριν σχολιάσω παραπέρα να δηλώσω πως είμαι από τους ελάχιστους, όταν γινόταν οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες των πρυτανικών ήμασταν 4 άτομα τώρα είμαστε λίγοι παραπάνω, που έχουν πρόσβαση στους servers στους οποίους διεξάγονται οι ηλεκτρονικές αυτές ψηφοφορίες. Δεν έχω γράψει ούτε μια γραμμή κώδικα για το software που τρέχει τις “εκλογές”, αλλά είμαι διαχειριστής των μηχανημάτων, των servers. Η ομάδα στην οποία ανήκω στήνει το λειτουργικό του server, το software που θα τρέξει στο server, συμβουλεύει τους developers για αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε θέματα απόδοσης του software, προστατεύει τον server από επιθέσεις, κτλ. System Administrator που λένε και στο χωριό μου, με ολίγο από system engineer και security engineer.

Πριν σχολιάσω τα λόγια του Π/Θ αντιγράφω από τα πρακτικά της Βουλής για τις 08/05/2015 τα ακριβή λόγια της ερώτησης από τον κ. Θεοδωράκη και έπειτα του κ. Τσίπρα, γιατί στα περισσότερα sites είναι σχετικά διαστρεβλωμένα:

Θεοδωράκης

Έχουμε την πρόθεση να καταργηθεί η ηλεκτρονική ψηφοφορία. Υπάρχουν άνθρωποι στον ΣΥΡΙΖΑ –ευτυχώς λίγοι- που μιλούν για τεχνοφασισμό. Είναι τεχνοφασισμός σήμερα η ηλεκτρονική ψηφοφορία; Πού θα επιστρέψουμε, στα περιστέρια, που είναι και λίγο πιο γραφικό;

Τσίπρας

Έρχομαι στο θέμα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Μιλήσατε για την ηλεκτρονική ψηφοφορία και είπατε ότι αυτή διασφαλίζει τη μαζική συμμετοχή.
Είμαι υπέρμαχος της άποψης ότι η χρήση τεχνολογίας πρέπει να γίνει συμβατή με την καθημερινότητα μας. Εάν όμως έχουμε την αντίληψη ότι η ηλεκτρονική ψηφοφορία διασφαλίζει τη συμμετοχή, γιατί δεν την προτείνουμε; Να αντικαταστήσουμε τις εκλογές, να μην κουράζεται ο κόσμος να πηγαίνει στα παραβάν να ψηφίζει, να καταργήσουμε και την ζώσα διαδικασία μέσα στο Κοινοβούλιο και να ψηφίζουμε όλοι από το laptop μας, από τα γραφεία μας.

Εδώ, λοιπόν, πρέπει να βάλουμε κάποιες διαχωριστικές γραμμές. Τόσο καιρό η ψηφοφορία στα πανεπιστήμια γινόταν με τον παραδοσιακό τρόπο. Η μαζικότητα, όχι σε ό,τι αφορά τους φοιτητές, αλλά σε ό,τι αφορά τα μέλη ΔΕΠ ήταν διασφαλισμένη. Ήταν διασφαλισμένη η μαζικότητα. Δεν υπήρχε κανένα θέμα μαζικότητας.

Αυτό που άλλαξε με την ηλεκτρονική ψηφοφορία και ο λόγος που την καταργούμε είναι ο εξής: Με την ηλεκτρονική ψηφοφορία η πραγματική εφορευτική επιτροπή δεν είναι αυτοί που συλλέγουν τα e-mails και αθροίζουν τις ψήφους, είναι ένας server, τον οποίο κανείς μη μυημένος δεν μπορεί να ελέγξει. Επομένως, το αδιάβλητο δεν διασφαλίζεται. Όμως, το ακόμη χειρότερο, κρισιμότερο και ουσιαστικότερο είναι ότι δεν διασφαλίζεται η μυστικότητα. Τα ηλεκτρονικά ίχνη και η προσωπική επιλογή του καθενός είναι εκεί, στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου.

(Δεν βρήκα πουθενά στα πρακτικά που/αν στην ερώτηση αναφέρθηκαν τα περί “μαζικής συμμετοχής”…αλλά έστω)

Τα παραπάνω τα είπε ένας νεότατος άνθρωπος που υποτίθεται πως έχει και σχέση με την τεχνολογία, δεν τα είπε ο Ζολώτας ούτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, τα είπε ο κ. Τσίπρας.

Ας τα πάρουμε κομμάτι κομμάτι.

Καταρχήν είναι παράλογη η σύγκριση της συζήτησης που εξελίσσεται κατά την κοινοβουλευτική διαδικασία με την ψήφο την ίδια. Μήλα με πορτοκάλια. Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Μπορεί κανείς να συζητά όσες ώρες θέλει, να ακούει όλες τις απόψεις και να ψηφίζει έπειτα ηλεκτρονικά. Είναι καλύτερα να ψηφίζουν διά ανατάσεως χειρός ή δια βοής δηλαδή; Όσες φορές και αν διαβάσω το συγκεκριμένο απόσπασμα της ομιλίας μου φαίνεται τελείως παράλογο.

Έπειτα να δούμε γιατί ήρθαν οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις “μαζική συμμετοχή” της ερώτησης(;) στην οποία απαντά ο κ. Τσίπρας. Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες ήταν μια εναλλακτική μέθοδος εκλογής των πρυτανικών συμβουλίων σε περίπτωση που οι παραδοσιακές μέθοδοι “δεν λειτουργούσαν”. Ας δούμε τι λέει το ΦΕΚ 2564 – 21/09/2012

Η παρούσα απόφαση ρυθμίζει τον τρόπο οργάνωσης και διεξαγωγής της εκλογικής διαδικασίας ανάδειξης των εσωτερικών μελών του Συμβουλίου και του Πρύτανη των Α.Ε.Ι. μέσω ηλεκτρονικής και επιστολικής ψήφου σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 4009/2011 (Α ́ 195), όπως τροποποιήθηκε με τον ν. 4076/2012 (Α ́ 159), στην περίπτωση δύο διαδοχικών άγονων εκλογικών διαδικασιών

Οπότε για να πάει ένα ΑΕΙ σε ηλεκτρονικές ψηφοφορίες σημαίνει πως ήδη ο παραδοσιακός τρόπος ψηφοφορίας _δεν_ δουλεύει. Γιατί δεν δουλεύει όμως; Τι μπορεί να κάνει μια παραδοσιακή εκλογή άγονη; Στο δικό μου μυαλό ισχύουν τα εξής:

1. να μην πάει κανείς να ψηφίσει
   A) γιατί δεν θέλουν
   B) γιατί δεν τους αφήνουν
2. δεν έχει οργανωθεί σωστά η ψηφοφορία
   A) δεν υπάρχουν κάλπες
   Β) προβλήματα με την εφορευτική επιτροπή

Το πρόβλημα δεν είναι προφανώς η περίπτωση 1A, αλλά όλες οι υπόλοιπες, στις οποίες θέλει κάποιος να ψηφίσει και δεν μπορεί.

Και πάλι όμως όποιος μένει σε αυτά χάνει το δάσος. Το πρόβλημα εξαρχής δεν ήταν ο τρόπος διεξαγωγής των εκλογών των πρυτανικών συμβουλίων, αλλά το γεγονός πως δεν ήθελε μια μερίδα του κόσμου τα πρυτανικά συμβούλια τα ίδια. Αυτή ήταν η γνώμη τους και την υποστήριζαν με όποιο τρόπο μπορούσαν. Οπότε η τότε κυβέρνηση έκανε ντρίπλα, ξέροντας πως τις κανονικές εκλογές μπορεί κανείς εύκολα να τις σταματήσει, αλλά δεν μπορεί να σταματήσει το ίδιο εύκολα τις ηλεκτρονικές. Έτσι συνέβη το εξής ενδιαφέρον, αυτοί που δεν ήθελαν τα πρυτανικά συμβούλια για τους Χ,Υ,Ζ λόγους, δίκαιους ή άδικους μικρή σημασία έχει για αυτό το κείμενο, αντί να συνεχίσουν να προσπαθούν να υπερασπιστούν την γνώμη τους με επιχειρήματα ενάντια στα πρυτανικά συμβούλια, βρέθηκαν ξαφνικά σε ένα εντελώς διαφορετικό γήπεδο, αυτό των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών, και προσπαθούσαν να βρουν επιχειρήματα πλέον για να μην λειτουργήσουν οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και όχι τα πρυτανικά συμβούλια.

Η ντρίπλα της τότε κυβέρνησης ήταν εμπνευσμένη από κίνηση του Magic Johnson…πέρασε την μπάλα κάτω από τα πόδια του αντιπάλου ο οποίος έμεινε να κοιτάει το άδειο γήπεδο όσο αυτή κάρφωνε.

Οπότε η σημερινή κυβέρνηση θυμάται ακόμα αυτό το….κάρφωμα και πονάει. Δεν αρκείται στην κατάργηση των πρυτανικών συμβουλίων αλλά καταργεί και τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες γενικά. Πονάει χέρι, κόψει…κεφάλι.

Ο παραλογισμός όμως αρχίζει στο δεύτερο σκέλος της απάντησης του κ. Τσίπρα σχετικά με την εφορευτική επιτροπή και τον “server”. Εκεί φαίνεται η τεχνοφοβία και η ένδεια των συμβούλων του περί τεχνολογικών θεμάτων. Γιατί αν είχαν κάτσει να μελετήσουν σοβαρά το ζήτημα, ή αν είχαν ρωτήσει κάποιον σχετικό ερευνητή (όχι κάποιον που ξέρει από γκομπιούτερ, κάποιον ερευνητή γράφω), θα είχαν ίσως βρει πατήματα για να έχουν ενστάσεις για τον τρόπο διεξαγωγής των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών, αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είναι αυτά τα σοφίσματα που αναφέρουν.

Το πλέον εξοργιστικό με την κριτική κατά του συστήματος ηλεκτρονικών ψηφοφοριών, Zeus όπως είναι το “project name” του, είναι πως κανείς δεν έχει διαβάσει ποτέ το πως ακριβώς δουλεύει το σύστημα αυτό για να μπορέσει να του ασκήσει σοβαρή κριτική. Μονίμως η κριτική γίνεται πάνω στο πως φαντάζεται κάποιος πως δουλεύει το Zeus. Γι’ αυτό και οι αυθαίρετες ερμηνείες όπως: “ο server τα βλέπει όλα”, “αυτοί έχουν τα κλειδιά και κάνουν ό,τι θέλουν”, “ξέρουν ποιος ψηφίζει και πότε”, κτλ, κτλ. είναι τόσο λάθος. Και δεν χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος για να μάθει κανείς γιατί τα παραπάνω είναι όλα λάθος υποθέσεις, αρκεί να διαβάσει το εγχειρίδιο χρήσης και 1-2 σχετικά paper.

Ο “server” λοιπόν, τρέχει ένα λογισμικό ανοιχτού κώδικα το οποίο υλοποιεί μαθηματικούς αλγορίθμους για να εξασφαλίσει την εγκυρότητα της ψήφου, των αποτελεσμάτων και του αδιάβλητου της διαδικασίας. Όλα αυτά φυσικά γίνονται χρησιμοποιώντας κρυπτογραφία (δηλαδή μαθηματικά). Δεν γνωρίζει κανείς τι ψήφισε κάποιος, ούτε αυτοί που έγραψαν το software, ούτε εμείς που διαχειριζόμαστε το server, ούτε η εφορευτική επιτροπή. Και όλα αυτά μπορεί κάποιος να τα αποδείξει μαθηματικά.

“Αδύνατον να συμβαίνει κάτι τέτοιο” θα σκούξουν κάποιοι…έλα όμως πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο όντως να συμβαίνει. Πως να πείσεις τώρα πως δεν είσαι ελέφαντας και πως όλα αυτά είναι πραγματικότητα; Ο κόσμος προοδεύει, αποδεχτείτε το.

Δεν θα γράψω τίποτα το τεχνικό για το πως δουλεύουν όλα αυτά, υπάρχουν αναλυτικά στο site του Zeus άλλωστε, αλλά θα σταθώ στην φράση “τον οποίο κανείς μη μυημένος δεν μπορεί να ελέγξει”. Δηλαδή μας λένε πως επειδή η πλειοψηφία του κόσμου αδυνατεί να κατανοήσει τα μαθηματικά αυτά, να μην τα χρησιμοποιήσουμε. Βάζω στοίχημα πως οι περισσότεροι δεν ξέρουν πως λειτουργεί ένας κινητήρας εσωτερικής καύσης αλλά οδηγούν αυτοκίνητο, ούτε τι κάνει ένα αεροπλάνο να πετάει αλλά το χρησιμοποιούν για τα ταξίδια τους. Οι περισσότεροι χρησιμοποιούν υπολογιστή και Internet κάθε μέρα, αλλά δεν έχουν την παραμικρή ιδέα πως και η ασφάλεια στο Internet βασίζεται ακριβώς στα ίδια μαθηματικά. Γιατί να μην καταργήσουμε και το Internet στην Ελλάδα λοιπόν αφού οι μη μυημένοι δεν καταλαβαίνουν πως λειτουργεί; Δεν υπάρχει χειρότερη δικαιολογία από το “δεν καταλαβαίνω κάτι άρα το καταργώ”. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος σκοταδισμός από αυτό. Πραγματικός μεσαίωνας. Αντί για μάγισσες καίμε software, αυτή είναι η μόνη διαφορά. Δεν έχουν που δεν έχουν τα πανεπιστήμια πρόσβαση σε διεθνείς βιβλιοθήκες πλέον, όχι δεν φταίει ο σύριζα γι’ αυτό, φταίνε οι προηγούμενοι, σε λίγο θα πρέπει να ξεχάσουμε και όσα έχουμε ήδη μάθει.

Δεν μπορώ με τίποτα να αποδεχτώ πως ο κ. Τσίπρας, απόφοιτος πολυτεχνείου, πιστεύει όντως αυτό που είπε. Θεωρώ πως το εσωκομματικό του ακροατήριο τον πίεσε να εκδικηθούν για τα πρυτανικά συμβούλια (εεε σόρρυ, τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες) και βρήκαν οι σύμβουλοί του μια (τραγική) δικαιολογία που θα την καταπιούν αμάσητη και οι υπόλοιποι πολιτικοί, γιατί πάσχουν και αυτοί από την ίδια ασθένεια, την τεχνοφοβία, και τα media, γιατί και αυτά έχουν παντελή άγνοια της ψηφιακής πραγματικότητας. Γνωρίζω πως υπάρχουν άνθρωποι στο σύριζα που έχουν τεκμηριωμένες απόψεις για τεχνολογικά ζητήματα, προφανώς κανείς δεν τους πλησίασε και κανείς δεν ζήτησε την γνώμη τους. Αυτό είναι και ένα μεγάλο ζήτημα εδώ, να υπάρχει κόσμος που να είναι τεχνολογικά καταρτισμένος, μυημένος όπως είπε ο κ. Τσίπρας, αλλά οι κομματικοί οργανισμοί να τους αγνοούν πλήρως και να φτάνουν έτσι σε σκοταδιστικά συμπεράσματα.

Αν κάποιος θέλει, μπορεί να πάρει τις (ψηφιακά υπογεγραμμένες) ψήφους και να ξανατρέξει δικούς του αλγορίθμους για να επαληθεύσει όλα τα παλιά αποτελέσματα. Είναι τόσο απλό. Ας το κάνουν, και αν βρουν εσκεμμένα λάθη ας μιλήσουν όσο θέλουν για το διαβλητό ή μη της διαδικασίας. Αλλά κανείς δεν πρόκειται να μπει σε μια τέτοια διαδικασία, γιατί αυτό θέλει κόπο ενώ το να αραδιάζει κανείς σοφίσματα είναι εύκολο.

Και πάμε στο τελευταίο κομμάτι της δήλωσης, που είναι ακόμα πιο προβληματικό από τα προηγούμενα. Εδώ γίνεται νύξη περί του διαβλητού της μυστικότητας. Ποια είναι τα _ακριβή_ ηλεκτρονικά ίχνη στα οποία γίνεται αναφορά; 99% εννοούν την IP του χρήστη κατά την ψηφοφορία…η οποία όμως στο σύστημα Zeus δεν κρατιέται πουθενά μαζί με την ψήφο, ακριβώς για να διασφαλίζεται η μυστικότητα. Για εσένα που σκέφτεσαι πονηρά όσο διαβάζεις αυτό το κείμενο, ούτε το όνομα του κρατιέται, κανένα στοιχείο που μπορεί να συνδυάσει ψήφο με άνθρωπο δεν κρατιέται από το σύστημα. Και πάλι δεν θα κάτσω να αναλύσω πως ακριβώς δουλεύει το Zeus, αλλά είναι προφανές πως το άτομο το οποίο πληροφόρησε τον κ. Τσίπρα είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων ημιμαθές (αλλά με μεγάλες άκρες). Θα μπορούσε κάλλιστα ο καθένας να έμπαινε να ψηφίσει μέσω Tor, από το σπίτι του γείτονα, από ένα netcafe, από οπουδήποτε. Δεν έχει καμία σημασία η IP από την οποία μπαίνει κανείς. Η ίδια η ψήφος είναι κρυπτογραφημένη από τον υπολογιστή του χρήστη (browser) πριν φτάσει στο Zeus…αλλά άρχισα τα τεχνικά και ξεφεύγω χωρίς λόγο. Το αδιάβλητο της διαδικασίας και η τήρηση της μυστικότητας είναι ακρογωνιαίος λίθος κάθε σύγχρονου συστήματος ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, όχι μόνο του Zeus. Οι ηλεκτρονικές ψηφοφορίες δεν είναι συστήματα που αντί για χαρτί και παραβάν έχεις ένα υπολογιστή, είναι πολύ μα πολύ πιο σύνθετες διαδικασίες, είναι κομμάτι της επιστήμης των μαθηματικών. Αν κάποιου το μυαλό δεν χωράει αυτή την πρόοδο, ας στρωθεί στο διάβασμα.

Αλλά η δήλωση έχει μέσα της άλλο ένα παραλογισμό. Αφού δεν αρέσει καν η υποψία της τήρησης ηλεκτρονικών ιχνών στις ψηφοφορίες, γιατί το κράτος υποχρεώνει τους ISPs να κρατάνε τα δεδομένα σύνδεσης των χρηστών στο Internet για 1 χρόνο; Γιατί υπάρχει καταγραφή των μεταδεδομένων των τηλεφωνικών κλήσεων, ποιος κάλεσε ποιον, τι ώρα, ποια ήταν η διάρκεια της κλήσης, και από που (αν μιλάμε για κινητή τηλεφωνία) για 1 χρόνο; Αυτά δεν είναι ηλεκτρονικά ίχνη γεμάτα με προσωπικές επιλογές του καθενός; Αν δεν αρέσουν τα ηλεκτρονικά ίχνη, και εγώ είμαι σίγουρα ένας από αυτούς που δεν του αρέσουν, καταργήστε τα παντού. Σίγουρα θα έχετε και την δική μου στήριξη σε κάτι τέτοιο.

Τα ηλεκτρονικά ίχνη (IP) τα οποία υπονοήθηκε πως συνδυάζονται με την ψήφο, ενώ διασφαλίζεται με διάφορες μεθόδους του Zeus πως δεν γίνεται αυτό, δεν πρέπει να κρατιούνται κατά την λογική της κυβέρνησης, ενώ τα ψηφιακά ίχνη που συνδυάζονται με όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητες των ανθρώπων στον ψηφιακό κόσμο ας κρατιούνται (και δεν μας πειράζει – αφού δεν τα σχολιάζουμε). Τι είδους λογική είναι αυτή;

Επίσης το “στη διάθεση του κάθε ενδιαφερόμενου” της δήλωσης τι υπονοεί; Πως εμείς που λειτουργούμε το σύστημα μοιράζουμε τα δεδομένα σε “κάθε ενδιαφερόμενο”; Αν ναι, αυτό είναι σοβαρή κατηγορία, και θα το πάρω και προσωπικά. Αν έχει κάποιος αποδείξεις ας πάει στα δικαστήρια. Αλλιώς να σταματήσει εδώ και τώρα τα σοφίσματα (για να μην πω τίποτα χειρότερο…). Αν έβγαινα εγώ να κάνω δηλώσεις και να υπαινίσσομαι πράγματα για το διαβλητό της διαδικασίας σε ψηφοφορίες στην Βουλή χωρίς κανένα στοιχείο θα με πήγαιναν στα δικαστήρια ή όχι;

Τέλος, νομίζω αξίζει να αναφέρω ένα ωραίο feature του Zeus που σχετίζεται με αυτό που η αρχική ερώτηση αναφέρει με τις λέξεις “μαζική συμμετοχή” (ενώ στην πραγματικότητα εννοεί κάτι άλλο).
Επειδή υπήρχε στον αέρα η “φήμη” πως με τις παραδοσιακές μεθόδους ψηφοφορίας κάποια μέλη ΔΕΠ έπαιρναν από το χεράκι άλλα μέλη ΔΕΠ, τους έδιναν “σταυρωμένα ψηφοδέλτια” και τους επέβλεπαν την ώρα που ψήφιζαν, το Zeus έχει ένα πολύ ωραίο feature. Μπορεί κάποιος να αλλάξει την ψήφο του όσες φορές θέλει μέχρι να κλείσει η διαδικασία της ψηφοφορίας. Άρα και να σε αναγκάσει κάποιος να ψηφίσεις κάτι με το ζόρι ή να αλλάξεις την ψήφο σου σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, ακόμα και αν σε απειλήσει με οποιονδήποτε τρόπο, έχεις την δυνατότητα να την αλλάξεις και πάλι σε αυτό που εσύ θέλεις μόλις αυτός πάψει να σε απειλεί. Και είναι αδύνατον αυτός που απειλεί κάποιον για να αλλάξει την ψήφο του να μπορεί να απειλεί όλο το εκλογικό σώμα ταυτόχρονα μέχρι την λήξη της ψηφοφορίας. Στις παραδοσιακές μεθόδους ψηφοφορίας που δεν μπορείς να αλλάξεις την ψήφο σου, ο εκβιαστής μπορεί να απειλήσει έναν έναν όσους ψηφίζουν την ώρα της ψηφοφορίας και η ψήφος που τελικά θα καταμετρηθεί θα είναι αυτή που έχει έρθει μέσω εκβιασμού και όχι αυτή που ήθελε ο ψηφοφόρος. Γι’ αυτό και μόνο το λόγο θα έπρεπε οι (ηλεκτρονικές) ψηφοφορίες που γίνονται με συστήματα τύπου Zeus να προτιμώνται σε σχέση με τις παραδοσιακές.

Υπάρχει [εδώ] ένα blog post που περιέχει ένα email από τον τότε Αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης κ. Τζανάκη που χρησιμοποιεί επιχειρήματα παρόμοια με αυτά που χρησιμοποίησε ο κ. Τσίπρας στην δική του απάντηση. Ημιμάθεια, ψηφιακός αναλφαβητισμός και σκοταδισμός. Και αυτά είναι λόγια αντιπρύτανη…όχι κάποιου τυχαίου.

Θέλουν να καταργήσουν τα πρυτανικά συμβούλια; Θεωρούν πως έχουν κάποια καλύτερη ιδέα για την λειτουργία των πανεπιστημίων; Ας το κάνουν. Θα κριθούν εκ του αποτελέσματος όπως κρίθηκαν και οι προηγούμενοι. Αλλά οι δικαιολογίες που έδωσαν για την κατάργηση των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών δεν στέκουν με τίποτα. Και τους κάνουν να φαίνονται ψηφιακά αναλφάβητοι και ημιμαθείς. Το να χρησιμοποιεί κανείς ψευδο-τεχνολογικές δικαιολογίες σίγουρα δεν είναι σοβαρή πολιτική πάντως.

Χαρακτηριστικό του φασισμού είναι η αποστροφή προς την γνώση και τις επιστήμες. Αν λοιπόν με την ίδια αποστροφή αντιμετωπίζει και η σημερινή κυβέρνηση τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, επειδή δεν είναι “μυημένη”, ποιος τελικά επιβάλει τον (τεχνο)φασισμό;

Έχω τρέξει δεκάδες άλλα προγράμματα/projects όσο εργάζομαι στο grnet και το Zeus ήταν ένα από αυτά που μας προκάλεσαν τους λιγότερους πονοκεφάλους ως software. Ίσως τους περισσότερους στην επικοινωνία με τρίτους ανθρώπους, αλλά γι’ αυτό φυσικά δεν φταίει η ομάδα ανάπτυξης του software. Προσωπικά θεωρώ αρκετά σημαντικό το γεγονός πως από την δουλειά που έγινε βγήκαν papers (πχ “From Helios to Zeus“) και αναγνωρίστηκε η αξία του software σε Ελλάδα και Εξωτερικό. Ακόμα ένα ενδιαφέρον σημείο είναι πως το Zeus χρησιμοποιήθηκε από διάφορους ιδιωτικούς συλλόγους τα τελευταία 2 χρόνια για να κάνουν τις εκλογές τους, έτσι το δημόσιο είχε μέχρι και έσοδα(!) από το Zeus. Γιατί δεν υπάρχει μάλλον, τουλάχιστον ακόμα, κανείς άλλος στην αγορά της πληροφορικής που να μπορεί να φτιάξει και να τρέξει ένα παρόμοιο σύστημα το ίδιο αξιόπιστα. Ε τώρα βέβαια όλο και κάποιος θα βρεθεί να καλύψει το κενό…

Αν κάποιος έχει το email του κ. Τσίπρα ας του στείλει το εγχειρίδιο χρήσης ψηφοφόρου για το Zeus, ίσως το ξανασκεφτεί και δεν μας ρίξει στα ψηφιακά τάρταρα.

Υ.Γ. Προφανώς το παραπάνω post είναι καθαρά προσωπικό (όπως και τα υπόλοιπα στο blog αυτό) και δεν αντιπροσωπεύει ούτε τις απόψεις των υπολοίπων συναδέλφων που δούλεψαν/δουλεύουν στο Zeus ούτε της εταιρίας φυσικά. Θα έπρεπε να εννοούνται αυτά, αλλά ποιος ξέρει τι μπορεί να σκεφτεί κάποιος…

Πηγή: planet.ellak.gr, www.void.gr/kargig/blog